شد زیان سود من از سودای من

سالها رفت و نشد فردا پدید

آه از این فردای ناپیدای من

بر  امید    حتت   فردا  چرا

دوذخ امروز شد ماوای من ؟

کام دل فردا بمن بخشد جهان

گوىٔیا   فردا    بود   دنیای   من

آرزو    فردا    بر آید    بیگــمان

آه از این اندیشه ی بیجای من

چیست این فردا که در رؤیای آن

شد  تبه  امروز  بی  همتای  من

دوشم از سر رفت خواب و میگذشت

با غـــم   دل   چون  دگر  شبهای من

تیک تاک ساعت آوردم به خود

در سخن شد ناصح گویای من

با زبان عقربک میگفت عمـــر :

میروم ، بشنو صدای پای من

روز اگر سر گرم خواب غفلتی

در دل شب گوش کن آوای من

تو   اسیـــر   آرزوهــــا  و زمــان

لحظه ای غافل نه از یغمای من

ای ندانسته بهای عمر خویش

نیست   آخر  چرا  پـــروای من ؟

از ندای عمـــر  بر احوال خویش

نوحه گر شد طبع غم افزای من

عمر من سرمایه ی من هست و نیست

هم   بر  این  ســـرمایه  استیلای  مـــن

در  کمین   من  زمـان تند رو

عاجز از تدبیر کارش رای من

بی  خبر  از  سرنوشت  خـویشتن

زندگی شد خواب وحشت زای من

ناگـــهان آید بپایـــان  دور  عمـــر

وای من ای وای من ای وای من

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: