هیچ یادت می آید مرا

جایی مرا دیده ای

آری !!!

من همان غریبه ام که زود آشنا شد

من همان بوسه ی سبزم

که کنار خال رنگینی درج شده 



من همانم ٬ یادت آمد؟

من همانم ٬ همکلاس آسمان

دوست تقدیر ٬ دشمن سرنوشت

عاشق باران

یادت آمد؟

من همانم که امید

در فراسوی وجودش پرپر می زد بی رنگ

من همانم که طلوع

از غم دیدارش زودتر سرخ می شد

من همانم ٬ یادت آمد؟

من همانم که دل پروانه

از غم هجرانش به تپش می افتاد

من همانم که عطرش

غم دیوانگی گلها را سر و سامان می داد

یادت آمد؟

همه می شناسند مرا

اگرم یادت نیست

من همانم

هیچکس

یادت آمد؟ 

**************
تو کیستی؟

هان؟

یادم آمد...

...

تو همانی که روزی با پاهایت آمدی

و نماندی و رفتی!!!

و من...

من همانم

که روزی با دلم آمدم و ماندم و ماندم