خســــــــته ام ...
انگـــــار صـــــد ســـــال پيــــاده راه آمــــده ام
انگــــار صــــد سـلســـه كـــوه را روي شـانه هاي نحيــــفم حمـــل كرده ام
انگــــار هــــزار ســــال پلــــك بر هم نگذاشتــــــه ام
خســـــــته ام ...
آنقــــدر خستـــــه كه نــــام خــــود را هــــم فرامـــوش كرده ام
و هيـــچ يــــادم نيــــست كـــه اوليـــن بـــار كـــدام گـــل را بـــو ئيــــدم
مــــــن شــــكل سنجـــــاقكـــِ را كه در كوچــــه هاي كــــودكـــِ
بــــو سيــــده ام ، از يــــاد بــــرده ام
خســــــته ام ...
انگــــار ايـــن جـــاده هـــاي ســـرد خـــاكي تمـــام نشـــدني اســـت
از دســــت زميــــن و آسمــــان دلگيــــرم
و از درختــــاني كه بي مــــن سبــــز شــــده اند گــــلايه دارم
خســــــته ام ...
اما نـــه آنقــــدر كه نتــــوانم تــــو را دوســــت داشتــــه باشــــم
و از كنــــار نفســــهاي گـــرمـــت بي اعتنــــا بگـــــذرم
بگــــو چقـــدر بـــه انتظـــــــــار بنشيــــــنم
كه زمـــــان از مــــــن عبــــور كـــــند
و ستــــاره ها شــــاهد خـــامــــوشـــ شـــدن
تــــك تــــك فـــانـــوســـهايم باشنــــد ؟
چقــــدر پيـــــراهن كـــدورم را در چشمــــه ي آرزوهــــايم بشــــويم
و روي طنــــاب دلــــواپســــــِ پهــــــن كنــــــم ؟
اگــــر شــــوق رسيـــــدن به دستــــهايت نبـــــود
هيـــــچ گـــاه آغــــوشــــم را نمي گشـــــودم
و اگــــر صــــداي گــــوش نـــواز تــــو نبـــود
از گــــوشـــه تنـــــهايي بيـــــرون نمي آمــــدم
اگــــر شوق ديدن چشمــــــهايــــت نبــــود
هــــرگــــز پلــــكهايم را بـــاز نمي كــــردم
و اگــــر نسيــــم حرفهـــــايت نمي وزيـــــــد
معنـــــاي جهان را نمي فهميــــــــدم
خســــــته ام ...
نظرات شما عزیزان: